منتظران فرج

سخن امام صادق علیه السلام دربارۀ منتظران فرج

عَنْ اَبى عَبْدِاللّه‏ِ علیه ‏السلام قالَ: اَقْرَبُ ما یَکُونُ الْعِبادُ اِلَى اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ وَاَرْضى ما یَکُونُ عَنْهُمْ، اِذَا افْتَقَدُوا حُجَّةَ اللّه‏ِ، فَلَمْ یَظْهَرْ لَهُمْ، وَلَمْ یَعْلَمُوا بِمَکانِهِ، وَهُمْ فى ذلِکَ یَعْلَمُونَ اَنَّهَ لَمْ تَبْطُلْ حُجَّةُ اللّه‏ِ، فَعِنْدَها فَتَوَقَّعُوا الْفَرَجَ کُلَّ صَباحٍ وَ مَسآءٍ. 

امام جعفر صادق علیه‌‏السلام فرمودند: نزدیک‏ترین حالت بندگان به خدا و خشنودى او از آنها هنگامى است که حجّت خدا در میان آنها نباشد و براى آنها ظاهر نشود و آنها محـل او را ندانند. ولى در عین حال معتقد باشند که حجّت خدا هست، و در این زمان شب و روز در انتظار فرج باشند


بحارالانوار،جلد52،صفحه 145